کد مطلب:124494 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
دعاهای امام حسن
[2]-419- ابن طاووس رحمه الله می گوید:
[امام] حسن علیه السلام چنین دعا می كرد:
خدایا! با بخشش و بزرگواری ات به تو تقرب می جویم، و با محمد، بنده و پیامبرت، به تو تقرب می جویم، و با فرشتگان مقرب و پیامبران و رسولانت به تو تقرب می جویم، [و از تو می خواهم] كه بر محمد، بنده و پیامبر خود و بر آل محمد، درود بفرستی، و از لغزشم درگذری، و گناهانم را بپوشانی، و مرا بیامرزی، و نیازهایم را برآوری، و به سبب كردار زشتم كیفرم ندهی، تا عفو و بخشندگی تو مرا فراگیرد، كه تو بر هر چیز، توانایی. [1] .
[ صفحه 322]
[3]-420- و نیز سید ابن طاووس رحمه الله می گوید:مولای ما، حسن بن علی علیه السلام چنین دعا كرد:
ای كسی كه فراریان رو به سوی او آرند و وحشت كنندگان با او انس گیرند! بر محمد و آل او درود فرست، و انس مرا با خود قرار ده، كه سرزمین هایت برایم تنگ است، و توكل مرا بر خود قرار ده، كه دشمنانت به من رو كرده اند.
خدایا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنانم كن كه به سبب تو حمله كنم، و به سبب تو به جنبش درآیم، و بر تو توكل كنم، و به سوی تو بازگردم.
خدایا! آنچه از ستایش و نیایشم كه هماهنگ با محبت و خشنودی و پسند توست، مرا بر آن زنده بدار، و بر آن بمیران، و آنچه نیست، اختیارم را خود به عهده گیر و مرا به سوی آنچه دوست داری و می پسندی، بكشان.
پروردگارم! از گناهانم به سوی تو توبه می كنم، و از بدی هایم از تو آمرزش می خواهم. و هیچ جنبش و نیرویی جز از خدا نیست [كه] هیچ معبود بحقی جز او كه بردبار و بزرگوار است، نمی باشد. و درود خدا بر محمد وآل او باد، و تو خود ای پروردگار جهانیان! نیازهای دنیا و آخرت ما را، در عافیت، كفایت فرما. [2] .
[4]-421- و نیز سید ابن طاووس رحمه الله می گوید:
مولای ما، حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام چنین فرمود:
خدایا! تو از همه ی آفریدگان خود، وارث هستی و در آفریدگان خود، هیچ ارث از خود، نداری. معبود من! هر كه نیكی كند، از رحمت توست و هر كه بدی كند، از گناه خود اوست؛ پس نه آن كه نیكی كند، از كمك و یاری تو بی نیاز است، و نه آن كه بدی كند، بدل از تو یابد و از قلمرو توانمندی تو بیرون شود.
معبود من! تو را با تو بشناسم، و به امر تو، به سبب تو راهنمایی شوم، و اگر تو نبودی نمی دانستم چیستی. پس ای كسی كه او این اوصاف را دارد و جز او كسی ندارد! بر محمد و آل محمد درود فرست و در عملم، اخلاص روزی ام فرما، و در رزقم، گشایش عطایم كن.
خدایا! خیر عمرم را در پایان آن قرار ده، و خیر كردارم را در پایانه های آن، و خیر
[ صفحه 323]
روزهایم را در روز دیدار خود بگذار.
معبود من! تو را در محبوب ترین چیزها نزد تو، كه ایمان به تو و تصدیق پیامبرت باشد، فرمان بردم - و [در این نعمت بزرگ،] تو بر من منت داری - و در مبغوض ترین چیزها، كه شرك به تو و تكذیب پیامبرت باشد، نافرمانی ات نكردم.
پس ای مهربان ترین مهربانان! و ای بهترین گذشت كنندگان - [گناهان رخ داده] در میانه ی آن دو را، بر من ببخشای. [3] .
[امام] حسن علیه السلام چنین دعا می كرد:
خدایا! با بخشش و بزرگواری ات به تو تقرب می جویم، و با محمد، بنده و پیامبرت، به تو تقرب می جویم، و با فرشتگان مقرب و پیامبران و رسولانت به تو تقرب می جویم، [و از تو می خواهم] كه بر محمد، بنده و پیامبر خود و بر آل محمد، درود بفرستی، و از لغزشم درگذری، و گناهانم را بپوشانی، و مرا بیامرزی، و نیازهایم را برآوری، و به سبب كردار زشتم كیفرم ندهی، تا عفو و بخشندگی تو مرا فراگیرد، كه تو بر هر چیز، توانایی. [1] .
[ صفحه 322]
[3]-420- و نیز سید ابن طاووس رحمه الله می گوید:مولای ما، حسن بن علی علیه السلام چنین دعا كرد:
ای كسی كه فراریان رو به سوی او آرند و وحشت كنندگان با او انس گیرند! بر محمد و آل او درود فرست، و انس مرا با خود قرار ده، كه سرزمین هایت برایم تنگ است، و توكل مرا بر خود قرار ده، كه دشمنانت به من رو كرده اند.
خدایا! بر محمد و آل محمد درود فرست و چنانم كن كه به سبب تو حمله كنم، و به سبب تو به جنبش درآیم، و بر تو توكل كنم، و به سوی تو بازگردم.
خدایا! آنچه از ستایش و نیایشم كه هماهنگ با محبت و خشنودی و پسند توست، مرا بر آن زنده بدار، و بر آن بمیران، و آنچه نیست، اختیارم را خود به عهده گیر و مرا به سوی آنچه دوست داری و می پسندی، بكشان.
پروردگارم! از گناهانم به سوی تو توبه می كنم، و از بدی هایم از تو آمرزش می خواهم. و هیچ جنبش و نیرویی جز از خدا نیست [كه] هیچ معبود بحقی جز او كه بردبار و بزرگوار است، نمی باشد. و درود خدا بر محمد وآل او باد، و تو خود ای پروردگار جهانیان! نیازهای دنیا و آخرت ما را، در عافیت، كفایت فرما. [2] .
[4]-421- و نیز سید ابن طاووس رحمه الله می گوید:
مولای ما، حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام چنین فرمود:
خدایا! تو از همه ی آفریدگان خود، وارث هستی و در آفریدگان خود، هیچ ارث از خود، نداری. معبود من! هر كه نیكی كند، از رحمت توست و هر كه بدی كند، از گناه خود اوست؛ پس نه آن كه نیكی كند، از كمك و یاری تو بی نیاز است، و نه آن كه بدی كند، بدل از تو یابد و از قلمرو توانمندی تو بیرون شود.
معبود من! تو را با تو بشناسم، و به امر تو، به سبب تو راهنمایی شوم، و اگر تو نبودی نمی دانستم چیستی. پس ای كسی كه او این اوصاف را دارد و جز او كسی ندارد! بر محمد و آل محمد درود فرست و در عملم، اخلاص روزی ام فرما، و در رزقم، گشایش عطایم كن.
خدایا! خیر عمرم را در پایان آن قرار ده، و خیر كردارم را در پایانه های آن، و خیر
[ صفحه 323]
روزهایم را در روز دیدار خود بگذار.
معبود من! تو را در محبوب ترین چیزها نزد تو، كه ایمان به تو و تصدیق پیامبرت باشد، فرمان بردم - و [در این نعمت بزرگ،] تو بر من منت داری - و در مبغوض ترین چیزها، كه شرك به تو و تكذیب پیامبرت باشد، نافرمانی ات نكردم.
پس ای مهربان ترین مهربانان! و ای بهترین گذشت كنندگان - [گناهان رخ داده] در میانه ی آن دو را، بر من ببخشای. [3] .
[1] جمال الاسبوع:175.
[2] مهج الدعوات:143.
[3] مهج الدعوات:144.